ရင္ထဲမွ သူငယ္ခ်င္း ျဖဴ... သို႔...
April 19, 2008
ရင္ထဲမွ သူငယ္ခ်င္း ျဖဴ... သို႔...
ဘ၀ကို စိတ္ႀကိဳက္နာၾကည္းခြင့္ရွိတယ္
ဒါေပမဲ့ ဘ၀ကို စိတ္ႀကိဳက္မဖ်က္ဆီးသင့္ဘူးတဲ့
မလိုခ်င္ေလာက္ေအာင္ မုန္းတီးေပမဲ့
ငါ ဘာလို႔ တန္ဆာဆင္ေနမိပါလိမ့္ ျဖဴ
အေမွာင္ကို ျမတ္ႏိုးသူရဲ႕ ေခ်ာက္ခ်ားညေတြကို
နင္ ရင္ဆိုင္ဖူးလား
ငါေတာ့ လျပည့္ည ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ
ငါ့ဘ၀ကို ဖံုးကြယ္ဖို႔
မလံုျခံဳတဲ့အမိုးတစ္ခုေအာက္မွာ ထိုင္ရင္း
အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ငိုေၾကြးခဲ့ဖူးတယ္ ျဖဴ
လူ လူခ်င္းတဲ့
ငယ္ငယ္က အေဖ အျမဲေျပာခဲ့ဖူးတယ္
ေလာကႀကီးထဲ ရဲ၀ံ့စြာထြက္ဖို႔
ငါ စြမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္
နင္နဲ႔အတူရွိခဲ့တဲ့ အဲဒီ 2001 အထိေပါ့
က်ေရာက္သမွ် မုိးသက္မုန္တိုင္းက
ငါ့ကိုခ်ည္း ထိမွန္တယ္ထင္တယ္ ျဖဴ
အေဖ... ၿပီးေတာ့ နင္...
လြင့္စဥ္သြားတဲ့မုန္တိုင္းေနာက္ကို
အရူးတစ္ေယာက္လို လုိက္ရင္း
ငါ ရွာေဖြခဲ့မိတယ္
အေတာ္ၾကာၾကာကေလးပါပဲ
အေမ ငါ့ကိုေျပာခဲ့တဲ့ ေလလြင့္ေနခ်ိန္ေတြေပါ့
စက္ရုပ္တစ္ရုပ္လို သည္းခံမႈအျပည့္နဲ႔
ဘ၀ခရီးကိုေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တာ
ခုဆို 4 ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖဴ
ပစ္စလက္ခတ္ထားတဲ့ ငါ့ႏွလံုးသားကို
အခ်ိန္မွန္ကုစားေပးသူကေတာ့ အေမေပါ့
ေနာက္ထပ္ရလာမယ့္ ဘယ္လိုဒဏ္ရာမ်ဳိးကိုမွ
အေမ့ကို မျမင္ေစခ်င္ေတာ့ဘူး ျဖဴ
ခရီးဆံုးကို အေမ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ဖို႔
ဘ၀ကို ဘယ္လိုပဲနာၾကည္းေပမဲ့
ငါ့ႏွလံုးသား အစိမ္းေသ ေသဆံုးသြားရင္ေတာင္
အေမ့ကို ေပ်ာ္ေစမွာပါ ျဖဴ
နင္ ဆုေတာင္းေနေပးပါ။
Posts
April 21, 2008 at 6:24 AM
တစ္ခုခုကို ခံစားလိုက္ရသလိုပဲ သူငယ္ခ်င္းေရ။ :(
April 26, 2008 at 4:48 AM
သူငယ္ခ်င္း ... တဲ့ လား ... :)
May 1, 2008 at 2:32 AM
သိုးေလး..သူငယ္ခ်င္းက ျဖဴ လား..။
May 13, 2008 at 4:34 AM
စာနာပါတယ္..
ရင္နဲ႔မမွ်ေ၀ဒနာကုိ..
အခ်ိန္အၾကာႀကီး ခ်ီပုိးထားရတဲ့သူငယ္ခ်င္းကုိ
ခုလုိ ပြင့္အန္လိုက္ေတာ့
အကုန္နားလည္သြားရတာ့ေပါ့...
အဆင္ေျပပါေစ သူငယ္ခ်င္းရာ
မုန္တုိင္းလဲစဲသြားၿပီ.....