ရပ္တည္ခ်က္
November 09, 2007
ရပ္တည္ခ်က္
မညီမွ်ျခင္းရလာဒ္ကို မေက်နပ္တိုင္း
အိုင္းစတိုင္းကို ေစာ္ကားတာမဟုတ္သလို
အျပံဳးတစ္ခုကို မခ်င့္မရဲျဖစ္တာလည္း
မိုနာလီဇာကို သေရာ္တာမဟုတ္ဘူး
ကဗ်ာေရးတဲ့လက္ ထမင္းမငတ္သလို
အိပ္မက္ေတြမက္တိုင္းလည္း ေသဆံုးမသြားတတ္ဘူး။
ရပ္တည္ခ်က္
မညီမွ်ျခင္းရလာဒ္ကို မေက်နပ္တိုင္း
အိုင္းစတိုင္းကို ေစာ္ကားတာမဟုတ္သလို
အျပံဳးတစ္ခုကို မခ်င့္မရဲျဖစ္တာလည္း
မိုနာလီဇာကို သေရာ္တာမဟုတ္ဘူး
ကဗ်ာေရးတဲ့လက္ ထမင္းမငတ္သလို
အိပ္မက္ေတြမက္တိုင္းလည္း ေသဆံုးမသြားတတ္ဘူး။
Posted in poem by hnin
© 2007 - Aye Chan Thu | Design by Amanda @ Blogger Buster
November 9, 2007 at 5:07 AM
ဒါနဲ ့ ... မိုနာလီဆာရဲ့ အျပံဳးက ဘာေၾကာင္ ့ ကမာၻေက်ာ္သလဲ ...သိလား..သိုးေလးေရ...။ အမ်ိဳး၂ ယူဆနိုင္လို့ ဆိုတာ ဟုတ္လား...။
November 9, 2007 at 5:10 AM
အျပံဳးတစ္ခုကို မခ်င့္မရဲျဖစ္တာလည္း
မိုနာလီဇာကို သေရာ္တာမဟုတ္ဘူး
အဲဒီစာသားအရမ္းၾကိဳက္တယ္ဗ်ိဳ ့ ...
ဒီအျပံဳးေတြေၾကာင့္ပဲ .. တတိယကမာၻစစ္ ဘယ္ေတာ့ျဖစ္မလဲ မသိဘူး ..။ ဒါနဲ့ စကားမစပ္ မေလးမေရ ဘာလို့ကမာၻေက်ာ္တာလဲဗ် ... အဆင္ေျပပါေစ သိုးေလးေရ
November 9, 2007 at 5:56 AM
ညီမေလး ေရးဖြဲတဲံစာသားေလးေတြ
အမ အေတာ္ႏွစ္သက္မိတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ညီမေလးေရ။
November 9, 2007 at 9:36 PM
သိုးေလးေရ.. ဒီကဗ်ာေလးကို ၾကိဳက္တယ္... ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ႔ စာသားေလးေတြ..
November 10, 2007 at 3:28 AM
မိုနာလီဇာရဲ႕အျပံဳး ဘာေၾကာင့္ ကမၻာေက်ာ္လဲဆိုတာ သုိးေလး တစ္ခါမွ ေသခ်ာမခံစားၾကည့္ေတာ့ မသိဘူး မမေလးရဲ႕။
အားေပးတာ ေက်းဇူးပါ ကိုမွ်ားျပာ။ အဆင္ေျပပါတယ္။
မမမိုးခ်စ္သူရဲ႕ မိုးေရစက္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္လ်က္ပါပဲ မမ။
ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့စာသားေလးေတြ ဆိုတဲ့ စကားေလးနဲ႔ ဟဲဟဲ နည္းနည္းေတာင္ အေျခလြတ္ခ်င္သြားၿပီ။ ေက်းဇူး ကို tzm.