ေျခရာမထင္က်န္ခဲ့ခ်င္ေသာ...
December 06, 2007
ေျခရာမထင္က်န္ခဲ့ခ်င္ေသာ...
ေရျပင္ကို ငါ ထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္
ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ တစ္ခဏကေန
လိႈင္းထလို႔ လႈပ္ရွားရသလို
တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခဲတစ္ပစ္ဟာလည္း
ေရျပင္ကို လႈပ္ခါသြားေစတယ္
ေရပြက္တစ္ပြက္ ေပၚေပါက္ျခင္း
ျပန္လည္ၿငိမ္သက္ျခင္းမွာ
သံေ၀ဂရႏုိင္ေပမဲ့
လိႈင္းလူးေတြနဲ႔ေတာ့ ရန္ျဖစ္လို႔မရဘူးေလ
ေနာက္ဆို
ဒီကမ္းစပ္ကို ဘယ္ေတာ့မွမလာေတာ့ဘူး အေမ။
Posts
December 6, 2007 at 9:17 AM
ကဗ်ာေလးေတြ ေကာင္းတယ္ သိုးေလးေရ ။
December 7, 2007 at 4:01 AM
ကဗ်ာက တကယ္ကိုေကာင္းတယ္ ...ေနာက္မွလာသင္ဦးမယ္...
December 7, 2007 at 5:08 AM
ကိုမွ်ားျပာႀကီးကြန္မန္႔ေၾကာင္း တစ္အားတက္ရေပါ့...
ကိုအိပ္မက္ေရ... သင္တန္းေၾကး ေစ်းႀကီးတယ္၊
အဲဒါမွ သင္ခ်င္ရင္လည္း သေဘာေပါ့...