December 20, 2007
နားခိုခြင့္
အဲဒီေန႔က အိမ္ေလးတစ္လံုးထဲ ေရာက္ခဲ့တယ္
ငါတို႔ရဲ႕ ကမၻာငယ္ေလးပါပဲ
အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္တာနဲ႔အမွ်
သံေယာဇဥ္ေတြဟာ တုိးလို႔လာခဲ့တယ္
ေက်းဇူးပါ အိမ္ေလးေရ လို႔
ရင္ထဲက အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္
အိမ္ေလးေရ...
ငါဟာ ျပင္ပကမၻာမွာ
သီးျခားစိတ္နဲ႔ ရွင္သန္ခဲ့ေပမဲ့
အိမ္ေလးထဲမွာေတာ့
လူသားဆန္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခြင့္ရခဲ့တယ္
အိမ္ေလးထဲမွာ
အရင္းႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္
တန္ဖိုးထားရတဲ့ မိတ္ေဆြေတြရွိတယ္
ေႏြးေထြးစြာလက္ကမ္းေနတဲ့ အိမ္သူအိမ္သားေတြရွိတယ္
အိမ္ေလးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့
ခ်ဳိၿမိန္တဲ့အိပ္မက္ေတြကိုလည္း မက္ခြင့္ရခဲ့တယ္
အိမ္ေလးေရ...
ခရီးတစ္ခု အတို အရွည္ သြားလို႔
အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ ႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ေပမဲ့
ေသဆံုးၿပီးေနာက္မွာေရာ ႏႈတ္ဆက္ႏုိင္ပါဦးမလား
အိမ္ေလးထဲက ခ်စ္ေသာသူတို႔ေရ...
အကယ္၍မ်ား ငါ ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ
ေခ်ာက္ခ်ားတယ္လို႔ေတာ့ မဆိုၾကပါနဲ႔
ေသဆံုးျခင္းရဲ႕ ေနာက္
အသစ္ျဖစ္တည္ျခင္းရဲ႕ အစ ၾကားကာလမွာ
ငါ့၀ိညာဥ္ကို ဒီအိမ္ေလးနားမွာပဲ နားခိုခြင့္ေပးပါ
စာနာလုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ညႇာတာလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္... ... ...
December 21, 2007 at 11:09 PM
အိမ္ေလးထဲလာလည္တာ.... အ၀တ္ေလွ်ာ္ခိုင္းတယ္...။ အေတာ္ဆိုးတဲ့ သိုးေလး..။