E m 0 t i o n

ကြၽန္မႏွင့္ အြန္လိုင္းေပၚမွ အလုပ္မ်ား

ေခါင္းစဥ္ေပးထားတဲ့အတိုင္းပဲ သုိးေလးေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ အြန္လိုင္းေပၚက အလုပ္ေတြနဲ႔ သိုးေလးရဲ႕ ငုိရမလို ရယ္ရမလို အေၾကာင္းေလးေတြေပါ့။ သိုးေလးက အြန္လိုင္းနဲ႔ အက်ဳိးေပးတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ဘာလုိ႔ဆုိ ေလွ်ာက္သမွ်အလုပ္တိုင္း ေခၚလုိ႔၊ ဟဲဟဲ... ပထမဦးဆံုး DTP & Graphic Design လုပ္ေပးႏုိင္တဲ့သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ Myanmartalk မွာ ေလွ်ာက္တယ္။ သုိးေလးက လက္ရွိအလုပ္နဲ႔ဆိုေတာ့ Part Time ပဲ ေလွ်ာက္တယ္။ ၀ါသနာပါတာေၾကာင့္ေရာ အင္တာနက္ဖိုးေလး ကာမိေအာင္ဆုိၿပီးေတာ့ေရာ ေလွ်ာက္ထားလိုက္တာ။ ဒီလုိပဲေပါ့။ ေခၚမယ္လို႔လည္း မထင္ဘူးေလ။ ေလွ်ာက္ၿပီး သိပ္မၾကာဘူး ကိတ္ လုပ္တဲ့ဆီက ေခၚတယ္။ နာမည္ေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္။ အဲဒီအစ္မက အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ ၿပီးေတာ့ အလုပ္လုပ္ေစခ်င္တယ္ေပါ့။ သူတို႔ေနရာက ေ၀းေတာ့ေ၀းတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေတြ႕အၾကံဳရေအာင္ရယ္၊ ပိုက္ဆံေလးလည္း လိုခ်င္တာနဲ႔ လုပ္မယ္ေပါ့။ အဲဒီကို တစ္ခါမွ မသြားဖူးေတာ့ အစ္မကိုယ္တိုင္ ကားနဲ႔လာေခၚတယ္။ အရမ္းသေဘာေကာင္းတဲ့ အစ္မပါ။ မုန္႔ေတြလည္း အမ်ားႀကီးေကြၽးတယ္။ သိုးေလးကေတာ့ မုန္႔ေတြစားရတာနဲ႔ပဲ ေပ်ာ္ေနတာပဲ။ တစ္ရက္ပဲေပါ့။ သူတို႔ကိတ္ေတြရဲ႕ စာရင္းေတြကို ဒီတိုင္း သူတို႔ခ်ထားတဲ့ ပံုစံအတြင္းမွာ ႐ိုက္ထည့္ေပး႐ံုပဲ လုပ္ေပးလိုက္ရတယ္။ ေနာက္ဆို မုန္႔ဘူးဒီဇုိင္းေတြပါ လုပ္ေပးရမယ္လို႔ေတာ့ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီေန႔အတြက္လည္း ပိုက္ဆံရလိုက္ေသးတယ္။ ေရရွည္အတြက္ စဥ္းစားေတာ့ ေန႔တိုင္း ႐ံုးကအျပန္ ဘတ္စ္ကားနဲ႔ သြား၊ ၿပီးမွ အိမ္ျပန္... အဲဒီလိုလုပ္ဖို႔က အဆင္မေျပဘူး။ ႐ံုးနဲ႔ သူတို႔ေနရာနဲ႔က ေ၀းသလို အိမ္နဲ႔က်ေတာ့လည္း ေတာင္နဲ႔ ေျမာက္ ျဖစ္ေနတယ္။ အိမ္ေပးလုပ္ဖို႔က်ေတာ့လည္း သူတို႔ဘက္က တခ်ဳိ႕ဟာေတြဆို သူမ်ားေပးမသိေစခ်င္တာေတြ ဘာေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ အဆင္မေျပျပန္ဘူး။ အဲဒီလိုအေၾကာင္းေလးေတြေၾကာင့္ Part Time ပြဲဦးထြက္အလုပ္ကို တစ္ရက္ႀကီးမ်ားေတာင္ လုပ္လိုက္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီတစ္ရက္ကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္ေအာင္ ပါပဲ။ ျပန္ေတာ့လည္း လိုက္ပို႔ေပးတယ္။ သိုးေလးက flash အေၾကာင္း စိတ္၀င္စားတယ္ဆိုလို႔ အဲဒီစာအုပ္ေတာင္ ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ေနာက္ သိပ္မၾကာဘူး အစ္ကိုတစ္ေယာက္က ထပ္ေခၚတယ္။ သူကေတာ့ ဒီရန္ကုန္မွာတင္မက နယ္ေတြအျပင္ ျပည္ပကိုပါ ေျခဆံ့ေနတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာပညာရွင္တစ္ေယာက္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ နာမည္ေျပာရင္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက သိၾကမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ မေျပာေတာ့ပါဘူး။ အစ္ကိုက design နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေခၚခ်င္တယ္လို႔ေျပာတယ္။ သိုးေလး ၀မ္းသာပါတယ္။ ေနရာကလည္း အဆင္ေျပတယ္။ သုိးေလး အရမ္းလုပ္ခ်င္တာေပါ့။ အဲဒီအစ္ကိုက ေခၚၿပီး လက္ေတြ႕ လုပ္ျပခိုင္းမွာပဲလို႔ စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိတယ္။ အတတ္ႏုိင္ဆံုး ႀကိဳးစားၿပီးလုပ္ဖို႔လည္း ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ သူဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း ကုိယ္မရွိတဲ့အခ်ိန္၊ ကိုယ္ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း သူ မအားတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ၾကားထဲမွာ တစ္ပတ္ေလာက္ ျခားသြားတယ္။ သိုးေလးမွာက ရင္ခုန္မႈေတြအျပည့္နဲ႔ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မထင္မွတ္ဘဲ အဲဒီအစ္ကိုက သိုးေလးကို ညီမ design လုပ္ထားတဲ့ ပံု ႏွစ္ပံု သံုးပံုေလာက္ ေမးလ္နဲ႔ ပို႔ေပးပါလားလို႔ေျပာတယ္။ သိုးေလး သိပ္နားမလည္ဘူး။ သိုးေလးက အျပင္မွာ professional လုပ္စားေနတဲ့လူ မဟုတ္ဘူး။ သိုးေလးကိုယ္တိုင္ design လုပ္ထားတဲ့ဟာရယ္လို႔ သိုးေလး စဥ္းစားလို႔ကိုမရဘူး။ ကိုယ္တုိင္ဆြဲထားတဲ့ design လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဓာတ္ပံုေတြကို သိုးေလးျပဳျပင္ထားတဲ့ လက္ရာကို ၾကည့္ခ်င္တာလား၊ vinyl ေတြ လုပ္သလို သိုးေလးလုပ္ထားတဲ့ design မ်ဳိး ပို႔ေပးရင္ေရာ ရလားနဲ႔ ေခါင္းထဲမွာ "လား" ေပါင္းမ်ားစြာ စဥ္းစားေနရင္းနဲ႔ မပို႔ျဖစ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ အဲဒီအလုပ္ကေလးက နိဒါန္းမစခင္ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ရတာေပါ့။ အမွန္ေတာ့ သိုးေလးက ခံယူခ်က္ လြဲသြားတာပါ။ design ဆုိမွေတာ့ သိုးေလးလုပ္ထားတဲ့လက္ရာပါဖို႔က အေရးအႀကီးဆံုးပဲမဟုတ္လား။ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလွ်ာက္လုပ္ထားတာေတြေတာ့ အမ်ားႀကီးရွိတာေပါ့။ ေနာက္မွ ပို႔ေပးလုိက္ရ ေကာင္းသား ဆုိၿပီးေတာ့ ေတြးမိေသးတယ္။ သိုးေလးျဖစ္ခ်င္တာက သိုးေလးကို ေခၚေတြ႕ေစခ်င္တယ္။ သူလည္း သူလိုခ်င္တဲ့အပိုင္းကို ေျပာ၊ ကိုယ္လည္း ကိုယ္လုပ္ႏုိင္တာကို ေျပာမယ္။ လက္ေတြ႕ လုပ္ျပဆိုေတာ့လည္း လုပ္ျပမယ္။ ႀကိဳက္ရင္ အလုပ္ဆက္လုပ္၊ မႀကိဳက္ေတာ့လည္း အလုပ္မျဖစ္ဘူးေပါ့။ သိုးေလးက အဲဒီလို ျဖစ္ေစခ်င္တာ။ ခုလို မစလိုက္ရဘဲ ဆံုးသြားတာကိုေတာ့ ႏွေျမာမိတယ္။ ဒါဟာလည္း သုိးေလးအတြက္ အေတြ႕အၾကံဳေကာင္း တစ္ခုပဲေပါ့။ သိုးေလး အေတြးအေခၚႏုနယ္ေသးတယ္ဆိုတာ အထင္းသားေပၚလာတာပဲေလ။ အျပင္မွာ အဲဒီအစ္ကိုက သိုုးေလးကို သိမယ္မဟုတ္ေပမဲ့ သိုးေလးကေတာ့ အဲဒီအစ္ကိုကို သိပါတယ္။ သူ႔ seminar ကိုလည္း သိုးေလး နားေထာင္ဖူးပါတယ္။ စကားမစပ္ အဲဒီအစ္ကိုက ဘေလာ့ဆရာႀကီး သိလား။ သိုးေလးကို ဘေလာ့လုပ္ဖို႔တိုက္တြန္းတဲ့ အစ္မက ဘေလာ့အေၾကာင္းကို အဲဒီအစ္ကိုဆီကတစ္ဆင့္ သိခဲ့ရတာလို႔ေျပာတယ္။ အဲဒီလို... အဲဒီလိုေပါ့... အြန္လိုင္းေပၚမွ အလုပ္နဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ဇာတ္လမ္းက ရွိေသးတယ္။ ဘေလာ့မိတ္ေဆြေတြ ဖတ္ရတာ ပ်င္းစရာႀကီး ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔။